Jak rozwijać myślenie naukowe u dziecka podczas zabawy klockami?
Często dorośli postrzegają zabawę klockami tylko jako rozrywkę i nie widzą w niej wartości naukowych. Rozmiar, kształt, powierzchnia i objętość odnoszą się zarówno do koncepcji naukowych jak i matematycznych. Kiedy dzieci budują złożone struktury takie jak mosty, tunele, rampy, to zajmują się koncepcją przestrzeni, odległości, kierunku, wzorów. Dziecko zaczyna porównywać, klasyfikować, przewidywać, interpretować przez co stymuluje myślenie naukowe. Myślenie to wymaga opracowania regularnych wzorców, zrozumienia relacji jednej części w całej strukturze. W miarę jak dzieci budują, uczą się, że są pewne wzorce, których muszą przestrzegać. Odnoszący sukcesy naukowiec ma kreatywny umysł i tworzy nowe formy poprzez znajdowanie nowych rozwiązań na bazie tego, co już wie.
Klocki są elastycznym materiałem twórczym i dają nieskończone możliwości do rozwijania pomysłów i improwizacji. Rozwijanie umiejętności dociekania poprzez budowanie klockami wydaje się realistycznym podejściem do treści naukowych. Małe dzieci zwykle działają intuicyjnie, a nie logicznie. Najlepiej jest pozwolić dzieciom wymyślać wyjaśnienia ich doświadczeń i manipulować nimi na różne sposoby.
Dzieci rozwijają sposoby myślenia o zjawiskach fizycznych, które napotykają w swojej konstrukcji. W ten sposób budują wiedzę, która później będzie przydatna w stosunku do bardziej złożonych koncepcji. Należy pamiętać, że dziecko może znać rozwiązanie jednocześnie nie umiejąc go wyjaśnić.
Zadawanie pytań w rozsądny sposób to kolejny krok, aby pomóc dzieciom skupić się na aspekcie ich pracy – na przykład “Skąd wiesz, gdzie umieścić ten klocek?” “Jak to zrobiłeś, że się nie przewraca?”